Luang Prabang, Laos PDR

De gedachte aan een propellervliegtuig deed Eline er toch even naar verlangen dat ze toch maar geopteerd had voor de grensovergang over land, en de 7 uur durende motorrit (achterop met bagage) die erbij zou hebben gehoord. Gelukkig stelde ik haar gerust met mijn uitgebreide propeller-vliegervaring (ahum) en bleek de Fokker 70 een straalvliegtuig (iets zegt me dat dit laatste het meest geruststellende argument bleek).
Wederom was inchecken niet probleemloos, daar de bamboe waterpijp die ik bij had (ja benny) weleens een dodelijk wapen kon zijn in mijn strijd om Laos aan mijn wil te onderwerpen en de hoofdstad Freddyville te dopen. Van een glazen fles maakten ze geen probleem...

Na een klein uurtje landden we in een heerlijk pittoreske jungleomgeving, wisselden we 50 dollar om in een berg Kip, en vertrokken we naar onze hostel, die vol bleek. We vonden onderdak in onze tweede keus, waar de schele "La Mama" van de guesthouse ons opving en volstopte met bananen. Daarna hebben we ons op een houten balkon gezet met uitzicht op de Mekong voor een pannenkoek... het leven kan soms wel eens mooi zijn... Die avond aten we in een supergezellige tuin, aan ons eigen barbequetje. Daar leerden we dat er in Laos een avondklok is, en dat om middernacht iedereen binnen moet zijn.

De volgende dag was een dag waar we (vooral F) toch al dagen hadden naar uitgekeken. Op 17 november arriveerden immers mijn mamie en papie in Luang Prabang!!! We doolden wat rond in de stad en doodden de uren door eindelijk nog eens ons logboek bij te schrijven. Om 18h vertrokken we naar Maison Souvannahpoum (de naam op zich klonk al veelbelovender dan ons stulpje), waar ze al op ons zaten te wachten. Het wederzien was uiteraard geweldig! We praatten ononderbroken en dronken een stevige aperitief. Tegen 20h waren de vrienden van mijn ouders ook van de partij en vertrokken we op restaurant.

De volgende twee dagen waren subliem. We konden meepikken in hun programma met busje en gids. We zagen zoals steeds iets teveel tempels, beklommen de Phousi hill (spreek maar uit...), deden een boottocht naar grotten, meer tempels en een plaatselijk dorpje waar we een huwelijksfeest zagen. We stonden ook om half zes op om te zien hoe de monnikken eten krijgen van de plaatselijke gelovigen die op een rij naast de weg knielen om de verschillende rijen monikken van rijst en bananen te voorzien. Tijdens deze excursies uiteraard een waaier aan tips gekregen om de foto's nog iets beter te maken van de prof, en vele malen goed gelachen. Al deze intense inspanningen verdienden uiteraard ook ontspanning, en daar kwam het zwembad van hun hotel goed van pas. (oh boy...) De avonden waren geweldig. We gingen lekker eten en het was leuk om nog eens elkaars gezelschap te hebben bij een goed glas wijn.
Maar mooie liedjes duren niet lang, en we namen gisterenavond afscheid, waarbij we gelukkig enkele kilo's overtollige bagage kwijtkonden in hun valies en nieuwe bagage bijkregen, in de vorm van chocolade (kwijl), douchegel, literatuur en platvlaamse lectuur en een mysterieuze "maffe cd" uit Turnhout die we nog niet hebben kunnen beluisteren (Mama en Laura, keihard bedankt! De verrassingen waren super!).

We ervaren nu wel dat ons ene been steeds vaster in Belgie begint te staan, en na de hereniging met mijn ouders zijn we nu al luidop beginnen aftellen. Dit wordt versterkt door de tijdsnood waarin we komen om ons gehoopte programma af te werken, en de plannen die er al beginnen te komen voor na de thuiskomst. Het zijn nu nog ongeveer 27 dagen, de aftelklok kan je vinden in het menu aan de rechterkant van deze blog.

Ondertussen hebben we een minibusje genomen en zijn we in Vang Vieng, waar op eerste zicht niet zoveel te zien is, maar wel veel te doen. De omgeving is wel zeer mooi, met karstpieken en overal wilde brousse, waar we morgen op een traktorband door zullen dobberen. De andere trekpleister van dit stadje laten we aan ons voorbij gaan. Vang Vieng is beroemd voor zijn drugstoerisme, en het stikt hier van de Engelse (en andere) jeugd, die de "happy" shakes en pizzas doorspoelen met liters bier en cocktails. Vanavond eens zien wat dat wordt. Sex alleszins niet, aangezien dat in ons hotel verboden is. Plezant, zo'n vakantie...