Great Wall and The Forbidden City

This one will be in Dutch, with a quick English Summary: The great wall was great. We hike about 8km on the wall from Jinshanling to Simatai. It was though yet rewarding. The forbidden city was enourmous and impressive, yet crowded.

Tijd om nog eens wat te bloggen in het Nederlands. Onze trouwste bezoekers (mamsies en papsies) stellen het waarschijnlijk op prijs om toch nog eens te kunnen controleren of hun kroost nog wel zonder fouten kan schrijven in de Nederlandse taal. (met dit qwerty-toetsenbord kan ik echter niks beloven)

Na enkele dagen niksen in Beijing, waarin we de week na Beijing regelden, werd het tijd om eens tot actie over te gaan. We boekten een tour vanuit de hostel die ons naar Jinshanling bracht, waar we zouden vertrekken voor een 8km lange tocht over de muur naar Simatai. De twee andere, meer bekende plaatsen, Badalin en Mutianyu, zouden veel te druk zijn. (Laatsgenoemde zou zelfs speciaal zijn gerenoveerd en toegankelijk gemaakt om Badalin wat te ontlasten). Het was een zware tocht in de vlakke zon, met af en toe zeer zware klimmen. Het concept 'trap' hadden die Chinezen vroeger niet echt door. Er zijn veel trappen, maar de treden zijn soms wel 40cm of hoger, en vaak was de trap ook vervallen. De Muur is waanzinnig indrukwekkend, en het was adembenemend om op die muur door zijn dramatisch omgeving te wandelen. Door zo lang te wandelen, kreeg je ook een beter beeld van hoe impressionant hij nu in feite is. Hij is wel niet met het blote oog vanuit de ruimte te zien (dat is een fabel), maar het is wel degelijk een wereldwonder. Voor de Mongoolse nomaden waartegen hij in feite was bedoeld, moet het een schok geweest zijn om vanop de heuvels kilometers in de verte die muur te zien lopen over de horizon, op de hoogste punten van het gebergte, zo ver als het oog reiken kan. De drukte viel ook goed mee, en vaak liepen we met zijn tweetjes. Dit stukje kunnen we dus enkel aanraden. In elke toren zaten uiteraard wel Chinese oudjes die 'koo wada' verkochten (cold water), en na een tijd hadden ook wij een 'gids' die meeliep om op 't einde souvenirs te verkopen.
Eenmaal aangekomen namen we een ENORME deathride naar beneden, en kregen we een zeer late lunch. We hebben elk 2 liter water gedronken op die 4 uur. Neem dus zeker voldoende mee.

De verboden stad was ook enorm. We waren zelfs zo stom om na de eerste poort al een ticket te kopen, want de verboden stad begon eigenljk pas 500 meter verder. En die was op zich al onmetelijk groot. (dat eerste ticket was voor de eerste poort).
Een mooi beeld van hoe het er vroeger moet hebben uitgezien krijg je in een film die ik zag tijdens mijn laatste Vlerick weken (ik ben de naam kwijt maar kom er nog op). Omdat ik deze beelden al had gezien, maakte dat de indrukken des te sterker. De Verboden stad bestaat uit een ommuurd paleizencomplex dat vroeger de ambtelijke woonst was van de keizer. Er zijn dus tempels te over, en daarnaast nog honderden vertrekken, die nu gerestoreerd zijn en tentoonstellingen huizen. Het is echter moeilijk om een impressie te schrijven (het is ook al lang geleden) , en ik kan enkel aanraden om het zelf te zien. Eerlijkheidshalve moet ik er wel bijzeggen dat we er graag vertrokken, omdat het de drukste plaats is van heel China. We werden gek! Dus enkel de grootsheid is een mooie herinnering. Een tip is om onmiddellijk de zijkanten van de Noord-Zuid as te bezoeken, en de pleinen en paleizen op de as te bewaren voor de namiddag, toen het iets minder druk werd. De film heette Curse of the Golden Flower.