If you're affraid, just follow the movement and you will be allright (Nico, de franse kok in Beijing(op zijn Frans Engels uit te spreken uiteraard))
In de hostel huurden we twee aluminium rossen en vertrokken (na eerst Eline's fiets te wisselen, die kapot was...) naar het postkantoor, om het laatste matje op te sturen (dat was echt een dom plan om die mee te nemen), en enkele soouvenirs. Net zoals in Rusland en Mongolie hadden ze echter alweer geen kartonnen buizen, dus mijn poster uit Moskow kon alweer niet mee. Ik was het beu, en we trokken naar DHL. Zij zoiuden dat klusje wel klaren. Na lang zoeken vonden we het minikantoor, waar ze ook geen buizen hadden.... (aaaarggh) Maar niet getreurd! Die DHL man sprong daar in een Chinese furie, nam breekmes, plakband en een kartonnen doos ter hand en en ging woest te keer tot een pakketje van 7x7x... cm onstond dat helemaal was ingetapet. Geweldig!!!! Leve DHL! 'Wanneer komt het aan?''3 working days'. 'Ok...oei....en the price????......' '67euro' (!!!!!!!!!!!!!!!!) G*dverd*mme!!!!!!!!! Nu ja, morgen of overmorgen komt onze poster dus aan, en kost hij 100 euro. Maar hij zal pronken!!!
Daarna eindelijk tijd voor cultuur. De Lama temple was zeer mooi, maar uiteraard ook weer een tempel, en daarna naar de Drum en Bell Towers, die we beide beklommen. Na een pintje en een cola (mijn darmpjes...)
Daarna reden we naar een winkelwandelstraat, en doken een Shoppingcenter in. (wow) Snel werd het tijd om te gaan eten, wat zeer lekker en goedkoop was. Uiteindelijk was het tijd om in te gaan pakken, want die avond vertok onze slaaptrein naar Zhengzou.
Dat station was veeeeel verder dan gedacht, en het werd spannend. We konden direct van de 'gate' (dat station was waanzinnig groot!!!) naar de trein. En dan wordt het weer tijd voor de volgende post.
Fietsen in Beijing viel trouwens zeer goed mee. Alles is er aangepast aan de fietsen, met aparte en brede fietsstroken. Door de verschillende hutongs rijden (kleine straatjes die door de woonwijken lopen) is leuk en verrassend, omdat deze hutongs niet enkel zeer mooi zijn met het vele groen, maar ook omdat ze bruisen van leven. Het aantal fietsen is wel enorm geslonken, ten voordele van auto's en bromfietsen. Op foto's van mijn vader uit '91 zie je nog hele straten gevuld met honderden fietsen. Daar is nu totaal geen sprake meer van. Van het romantische beeld rest jammer genoeg niet veel meer.
No comments:
Post a Comment