We miss you!!!

Dag liefste allemaal,
ik wil nog heel eventjes terug komen op de laatste blog. Ik vind dat Frederik net iets te snel over onze adembenemende wandeling in Tagong is gegaan. Zoals hij al zei duurde deze 6 uur. We vertrokken tegen de middag, we waren niet in het bezit van een kaart, we moesten gewoon de weg volgen tot over de brug en na de brug naar rechts, de vallei in, de rivier volgen en dan zouden we vanzelf in de verte de nunnery zien. Zo gezegd, zo gedaan. De wandeling doorheen de vallei was prachtig, we liepen doorheen weilanden met jaks en paarden. Overal waar we keken zagen we edelweiss en andere geneeskrachtige blauwe bloemmetjes. De tocht was lichtjes bergopwaarts en aangezien we nog steeds op 3700 meter zaten, voelden we het aan onze ademhaling. Op de heenweg hebben we slechts 2 mensen in de verte gezien. Toen we na 3uur stappen de nunnery bereikten, zagen we dat deze volledig verbouwd werd... en konden het dus niet bezoeken. Dan hebben we maar wat foto's genomen van de spelende jonge nonnen in de wei. we volgden een weg in opbouw naar een dorpje iets verder op. Dit dorpje leeft volgens ons van het plukken, drogen en verkopen van geneeskrachtige bloemen en kruiden. De berg op de achtergrond was volledig bekleed met vlaggen en we denken dat een beetje verderop ze hun skyburials houden. Dit is een soort van begrafenis alleen worden de mensen ipv in de grond gestopt in stukken gesneden, hun hersenen en beenderen tot moes geslagen en dan aan de gieren gevoerd. Nogal luguber maar anderzijds ook een natuurvriendelijk ten hemelvaren. Voor dit ritueel moet je hoogspersoonlijk uitgenodigd worden (wat we half en half waren in Litang door Mr. Zheng, maar hebben het aanbod al snel van de hand gedaan). Aan de rand van het dorpje lag een soort heiligdom waar bijna enkel heel oude mensen die slecht te been waren rondjes liepen terwijl ze de gebedsmolens lieten ronddraaien. Het was een prachtige locatie.
We besloten langs de bergen terug te keren en stopten op de top voor een picknick, Tibetaans brood met pindakaas en choco stonden op de menu en genoten van ons unieke uitzicht met weilanden, jaks, paarden, rivier, met sneeuw bedenkte bergen, een gletjer, strak blauwe hemel, en volledige stilte... buiten de wind die in ons waterflesje speelde.
Jammer genoeg begon te tijd te dringen want hadden nog een flinke wandeling voor de boeg vooraleer het donker zou worden. Ons bergpad kwam na enige tijd uit in de vallei en volgden dus dezelfde weg terug. Deze keer hing de zon laag wat de kleuren van het gras en de bloemen versterkte. Gelukkig was Frederik zo stom om zijn fotocamera in BASIC te zetten en vergeten weer af zetten waardoor de laatste 50 foto's van mindere kwaliteit zijn...
Na een tijd kwamen we aan in ons dorp waar we snel onze welverdiende pint bestelden. Deze dag was toch wel een van de hoogtepunten van de reis en daarom wat meer uitleg en beschrijving waard vond ik zo...

Waarom missen we jullie nu zo hard opeens?

Wel, we zijn ondertussen in Chengdu. We hebben in Tagong besloten om onze laatste stop voor Chengdu nl. Kanding te laten vallen. Zodanig hebben we 5 dagen ter plaatse. We moesten dan ook nog het een en ander regelen zoals onze trip naar Lhasa en onze vlucht naar huis... Het laatst vernoemde is de reden! We zijn de godganse kl*tedag bezig geweest om op dit kl*te interk*tnet onze vlucht te boeken, maar het internet is hier gewoon te traag!!!!!!! We zijn al een aantal dagen naar vluchten aan het zoeken en gisteren hadden we er een uitgekozen, vandaag was enkel kwestie van boeken... We zijn er om 12 deze middag aan begonnen in de hostel, zijn het om 16uur zonder resultaat zeer gefrustreerd afgedropen op zoek naar sneller internet in een internetcafe. Daar zijn we nu maar het is dus verre van beter! Gelukkig werkt skype hier wel en kon ik onze reddende engel bellen: mijn MAMA!!!!! Zij heeft deze onmogelijke opgave in slechts een kwartiertje geklaard! Lang leve mijn super mama en lang leve het veel te dure Telenet!
Dus neem allemaal jullie agenda en noteer: Frederik en Eline in Zaventem op 17 december om 17.40uur !!!!! Dat zijn nog 69 dagen en 20uren!!! De countdown klok op Frederiks facebook profiel is geupdate.

Wij gaan nu proberen vis te eten aangezien dit van het Baikalmeer en zijn Omul geleden is! Meer dan 6weken geleden.

Hele dikke kus! We missen jullie echt!